جمعه ی نه چندان غمگین !!

تازه از خواب پاشدم . از آرمون که اومدم یکم واسه خودم گشتم بعدشم خوابیدمو تازه پاشدم !!! وقتی مامان آدم خونه نباشه همین میشه دیگه ! احساس میکنم سرما خوردم کلیه هام دوباره به شدت درد میکنه !

گفتم کلیه تازه کلیم درس درس دارم . ولی اصلا حوصله ندارم . چرا پس اینا نمیان خونه ؟؟؟!!! خفه شدم از تنهایی . دیروز تاااازه فهمیدم که مامانم راس میگه خیللیییی لوسم . خییلیییااا . نوشی هم مثه منه البته . شایدم خیلی بیشتر از من ! وای خیلی بده . دیروز من مشکلم با اقای زیست حل شد .نوشیم اای . اما نوشی خیلی حالش بد بود کلیم زار زد . بیچاره اقای مشاور مهربون ما . کلی باهامون حرف زد .تازه خودشم کلاس داشت . یه نیم ساعتی از کلاسش رفت . خیلی مهربونه .خیلی ماهه . اینگده دوسش داررممم . خلاصه که ما فهمیدیم که به شدت آدم های ننری هستیم . و حالا قراره یه کاریش بکنیم دیگه . برامون دعا کنیین .خب؟ مرسی . 

ااااااااا امروز جعسا . چه قدر زود میگذره لعنتی . اینجوری که ما زود پیر میشیم !!! بعدشم که میمیریم (البته من این قسمتشو تو هر زمانی دوس دارم ) .

چند شبه دوباره خوابشو میبینم . دلم که همیشه براش تنگه . چیزی نمونده که ساگرد رفتنشو عذا بگیرم ! فقط دلم از این خیلی میسوزه که همه پارسال همین موقع ها و بعدش بهم میگفتن :سال دیگه به این کارات میخندی و من امسال چیزی برام نمونده که همین حالا بهش بخندم چه برسه به سال قبلم . اون هوای یرد .اون برفا . اون گریه های هر شب هرشب . اون دیوونگیا .که فقط ناراحت بودم از این که چرا حالا یه هفته قبل از رفتن باید به من خبر میداد ؟ وسط امتحانای ترم ! هیچ وقت خندم نگرفت .همیشه وقتی یادم اومد انگار یکی تو دلم چنگ میزد ! هیچ وقت یادم نرفت که خودم بهش گفتم برو ! درسته که ازم دور میشد اما نمیخواست فراموشم کنه ( به عنوان یه دوست !!! ) و من با خودم فکر میکردم اگر نخوام الان بذارمش کنار شاید چهار سال دیگه با هزار تا بدبختیه بزرگتر از این باید این کارو میکردم . و من دیدم که واقعا این بهترین کاره .اونم دیگه اون قبلیه نبود از وقتی بهش گفتم چه قدر دوسش دارم . باورش نمیشد . و چه قدر سخته به کسی که چیزیو باور نداره بفهمونی که وجود داره اون چیز .حالا میخواد عشق باشه یا هر چیزه دیگه ای ! هیچ وقت یادم نمیره که بهم گفت آیدا خانوم ادم دوستاشو اینجوری تو این شرایط میشناسه .اما مگر نمیدونست من عاشقشم که یه همچین حرفیو زد !!! من نمیخواستم بهش بد کنم . اما انگار این کارو کرده بودم . مساله برام پیچیده شده و حل کردنش مشکل ! یه چیزایی تو وجودم باقی مونده مثه حسرت .مثه انتظار ... و خیلی چیزای دیگه . ولی کاش میشد منتظر واقعیت ها بود . نه کسیو چیزی که دیگه وجود نداره برات و تو زندگیت هیچ نقشی نداره و فقط مونده تو این دل صاب مردت !!! چی کارش میشه کرد؟ هیچی !!!

بازم غر زدم و ناله کردم نه ؟ تمام زندگی انگار برام شده همین !!!

این جمله رو همین الان دیدم چقدر راسته !! (آموخته ام که...
هیچ کس کامل نیست مگر اینکه در دام عشق او اسیر شوی)